sobota, 7 marca 2020

....chyba chę wrócić...

Witam..
Dzisiaj chcę podziękować wszystkim za ,wsparcie,za modlitwę...żyjemy.uczymy się żyć, musimy żyć.....

14 komentarzy:

  1. Bólu w Twym nie sposób sobie nawet wyobrazić, a piszę to jak matka do matki, ale masz nas - swoich czytelników. Nie wiem czy to może dać choć odrobinę ukojenia... Ale bardzo cieszą Twoje słowa o chęci powrotu.
    Przesyłam Gosiu ciepłe myśli.
    Anita

    OdpowiedzUsuń
  2. Wracaj.Ja w ciężkich chwilach rzucam się w robótki i dają mi one ukojenie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem,rodzina, praca,hobby i książki w nocy to było lekarstwo,które pozwalają mi przetrwać.Pozdrawiam

      Usuń
  3. Masz rację :)
    Czas nie zagoi ran ale właśnie trzeba na nowo ,,nauczyć się żyć" w innej rzeczywistości. Mnie bycie na blogu bardzo pomaga, nie raz pomogło. Żałuję, że wcześniej nie trafiłam do blogosfery bo pomogłoby mi jeszcze bardziej :)
    Więc... dzień dobry, albo witaj :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za dobre słowo,wrócę,bo z Wami będzie lepiej:)Pozdrawiam

      Usuń
  4. Witaj. Cierpliwie czekam na Twój powrót i zawsze ciepło myślę :-).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem Alu,bo pisałaś do mnie i dziękuję za to

      Usuń
  5. Wróć Gosiu. Czekamy na Ciebie. Jeśli to już ten czas to bądź dla nas i z nami. Uściski.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pozdrawiam Madziu i jeszcze raz dziękuję za wsparcie na samym początku.Pozdrawiam:)

      Usuń
  6. Wracaj kochana !!! Pewnych spraw się nie przyspieszy. Muszą trwać, musi minąć czas - dla każdego inny, nieznany, by znów zacząć żyć, choć pewnie nic już nie będzie takie samo... Ściskam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację Ula nic nie będzie już takie samo,uczymy się żyć na nowo,uczymy się cieszyć z tego co los nam daje(znowu będę babcią)smutne jest to ,że Paula nie może z nami się cieszyć.....Pozdrawiam

      Usuń
  7. Wróć!Życia po stracie trzeba się nauczyć od nowa , wiem co piszę , mija rok odkąd pochowałam męża i cały czas mi brakuje go , ale muszę dalej żyć , bo jeśli jeszcze tu jestem to widocznie mam coś do zrobienia i nie mogę przegapić tej jedynej szansy - życia !!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przykro mi,gdzieś w tym wszystkim przegapiłam Twoją stratę....też wiem,że muszę być silna ,mam jeszcze dwie córki,ciągle jestem mamą ,która jest potrzebna,jestem babcią,a za chwilę drugi raz,wnuk w drodze:)Tylko ta straszna tęsknota....Pozdrawiam

      Usuń